ROYAL OPERA FESTIVAL

Po rozpoczęciu pracy w Teatro San Carlo w Neapolu, G. Rossini spotkał na swojej drodze kogoś, kto przewrócił do góry nogami nie tylko jego karierę zawodową, ale także życie prywatne. Była to słynna primadonna I. Colbran, przyszła żona Rossiniego i właścicielka niezwykłego głosu, o którym myślał zakochany Gioacchino komponując partię tytułową opery Elżbieta, królowa Anglii. Historia rzekomego romansu królowej Elżbiety stała się wdzięcznym tematem dla pisarzy i librecistów. Opera seria Rossiniego z 1815 roku powstała do libretta G. Schmidta – adaptacji popularnej sztuki C. Federiciego, utwory o tej tematyce skomponowali także m.in. G. Donizetti (Elisabetta al castello di Kenilworth, 1829) i D. Auber (Leicester, ou Le chateau de Kenilworth, 1823). Elżbieta Rossiniego była pierwszym dziełem skomponowanym przez niego po przeniesieniu się z Bolonii do Neapolu i objęciu tam kierownictwa teatrów San Carlo oraz Del Frondo. Na premierze miał się pojawić król wraz z całym dworem, dlatego Rossini bardzo starannie, przez kilka miesięcy  przygotowywał partie instrumentalne i skomplikowaną tytułową partię wokalną, a sprawdzoną uwerturę wziął ze swojego wcześniejszego dzieła Aurelian w Palmirze (1813). Wieczór okazał się prawdziwą sensacją, opera gościła na scenie teatru bez przerwy przez cały miesiąc i niedługo potem została wznowiona. Co ciekawe, Elżbieta nie odniosła większego sukcesu poza Neapolem.

Dorota Staszkiewicz