KONCERT ORATORYJNY

Stolica Francji, ciesząca się sławą europejskiego centrum kultury, od wieków inspiruje i przyciąga kompozytorów różnych narodowości. Wśród artystów, którzy w pierwszej połowie XX wieku zawitali pod dachy Paryża, znaleźli się m.in. pochodzący z Łodzi Aleksander Tasman oraz Rosjanie – Sergiusz Prokofiew i Nikołaj Czeriepnin. Autor Czterech tańców na orkiestrę symfoniczną (1931) przeniósł się do Francji pod koniec 1919 roku. Niedoceniony w Polsce, w 1920 roku w Paryżu recitalem własnych utworów zapoczątkował międzynarodową karierę kompozytorską i pianistyczną. Kilkanaście miesięcy wcześniej Sergiusz Prokofiew wyjechał z Rosji, udając się najpierw do Stanów Zjednoczonych, a później do Francji. W Paryżu Prokofiew szybko zdobył renomę wybitnego wirtuoza fortepianu oraz niezwykle oryginalnego kompozytora. Podobnie jak Tansman, podczas pobytu w tym niezwykłym mieście poznał wiele osobistości świata muzycznego – m.in.  francuskiego skrzypka Roberta Soetensa, który został pierwszym wykonawcą partii solowej II Koncertu skrzypcowego g-moll (1935). Mieszkając w Paryżu, Prokofiew pracował bardzo intensywnie, komponując m.in. dla Sergiusza Diagilewa. Współpracę z twórcą Baletów Rosyjskich nawiązał także osiadły we Francji Nikołaj Czeriepnin. Diagilew zamówił u Czeriepnina muzykę do baletu opartego na Metamorfozach Owidiusza – tak narodziła się kompozycja Narcyz i Echo op. 40 (1911), której premiera odbyła się w Monte Carlo.

Dorota Staszkiewicz

 

Łukasz BOROWICZ – dyrygent. Absolwent Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, tam też uzyskał tytuł doktora w dziedzinie dyrygentury pod kierunkiem Antoniego Wita. W latach 2005/6 pełnił funkcję asystenta Kazimierza Korda w Teatrze Wielkim-Operze Narodowej. Wcześniej (2002-2005) był asystentem Antoniego Wita w Filharmonii Narodowej, a w sezonie artystycznym 2000/2001 Ivána Fischera w Budapest Festival Orchestra. Od 2006 roku Łukasz Borowicz pełni funkcję pierwszego dyrygenta gościnnego Filharmonii Poznańskiej. W latach 2007-2015 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Polskiej Orkiestry Radiowej.
Laureat nagród na czterech konkursach dyrygenckich: w Trydencie (1999), Atenach (2000), Porto (2002) i Bambergu (2004). Wyróżniony Paszportem Polityki (2008), nagrodą Koryfeusz Muzyki Polskiej (2011), Nagrodą im. Cypriana Kamila Norwida (2013), nagrodą Tansman 2014 za wybitną indywidualność muzyczną. W Teatrze Wielkim-Operze Narodowej poprowadził ponad 100 przedstawień operowych i baletowych.
Dyskografia Borowicza liczy ponad 65 albumów, w tym 28 albumów nagranych z Polską Orkiestrą Radiową. Komplet dzieł symfonicznych Andrzeja Panufnika z Polską Orkiestrą Radiową oraz Konzerthausorchester Berlin pod jego batutą nagrany dla wytwórni cpo został uhonorowany Special Achievement Award ICMA 2015.  Natomiast płyta Piotra Beczały Heart’s Delight, nagrana z Royal Philharmonic Orchestra pod dyrekcją Łukasza Borowicza dla wytwórni Deutsche Grammophon, uzyskała w Polsce status Złotej Płyty. Nagrania Łukasza Borowicza zostały także nagrodzone BBC Music Orchestral Choice (2010), BBC Music Opera Choice (2013), dwukrotnie Diapason d’Or (2010 i 2013) oraz dwukrotnie nagrodą Fryderyka (2007, 2010). Były one również nominowane do Midem Classical Awards (2008) i Preis der Deutschen Schallplatenkritik (2009).

Maria SŁAWEK urodziła się w roku 1988 w Gdańsku i w wieku czterech lat rozpoczęła naukę gry na skrzypcach. W 2011 ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Krakowie w  klasie prof. Wiesława Kwaśnego. Swoje umiejętności doskonaliła także podyplomowo w klasie prof. Dory Schwarzberg oraz podczas licznych kursów z cenionymi artystami takimi, jak: Maxim  Vengerov, Wanda Wiłkomirska, Kolja Blacher, czy Ivry Gitlis. W 2012 roku brała udział w Keshet Eilon Violin Masterclass w Izraelu, w 2014 w Gustav Mahler Academy w Bolzano we Włoszech.  
Od 2011 roku jest wykładowcą Akademii Muzycznej w Krakowie, gdzie pracuje na stanowisku asystenta. Tam również w 2015 roku uzyskała stopień doktora sztuk muzycznych. 
W latach 2003-2006 była podopieczną Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci. W 2007 otrzymała nagrodę maestro Jerzego Katlewicza przyznawaną wyróżniającym się studentom krakowskiej Akademii Muzycznej. W 2009 była stypendystką fundacji „Sapere Auso”,  w  2010 i 2013 – stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 2011 otrzymała stypendium Prezydenta Miasta Krakowa dla Młodych Twórców Kultury oraz stypendium Fundacji „Grazella”.   Jest także laureatką nagrody The Georg Solti Foundation.
Mając 15 lat Maria zadebiutowała jako solistka na festiwalu Mistrzowie Polskiej Wiolinistyki. Od tego czasu jest stale obecna na scenach w Polsce i za granicą, występując zarówno solo, jak i w zespołach kameralnych. Brała udział w festiwalach:  Wawel o zmierzchu w Krakowie, Muzyka w starym Krakowie,  Mozartiana w Gdańsku, Festival Internacional de Musique de chambre en Charente we Francji, Festiwal Emanacje (organizowany przez Europejskie Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego), Letnie Koncerty na Grochowskiej (organizowane przez Sinfonię Varsovię), czy Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień. Występowała w wielu miastach Polski, a także w Niemczech, Izraelu, we Włoszech, Francji, Wielkiej Brytanii, Brazylii, Belgii,  na Ukrainie i w USA.
Od roku 2007 tworzy duet z pianistą Piotrem Różańskim. W 2012 roku ukazała się ich debiutancka płyta z sonatami R.Schumanna oraz S. Prokofiewa wydana przez Agencję Koncertowo-Wydawniczą „Castello”. W 2015 ukazał się kolejny album artystów, na którym znalazły się dzieła na skrzypce i fortepian Mieczysława Weinberga. Płyta ukazała się w wytwórni CD Accord i objęta została patronatem Programu 2. Polskiego Radia.  
Od 2009 roku Maria Sławek współtworzy wraz z najwybitniejszymi muzykami młodego pokolenia w Polsce:  Anną Marią Staśkiewicz, Katarzyną Budnik-Gałązką, Arturem Rozmysłowiczem, Marcinem Zdunikiem i Rafałem Kwiatkowskim unikalny sekstet smyczkowy.  Zespół występował m.in. w Filharmonii Krakowskiej, Filharmonii Bałtyckiej, Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach, Pałacu w Radziejowicach, podczas cyklów kameralnych organizowanych przez Filharmonię Wrocławską oraz Sinfonię Varsovię. W ich repertuarze znajdują się m.in. sekstety Johannesa Brahmsa, Arnolda Schoenberga, Andrzeja Panufnika, a także transkrypcje dzieł Wolfganga Amadeusza Mozarta ( m.in. „Requiem” w opracowaniu Marcina Zdunika).


Bartłomiej CHORĄŻY – urodzony w 1990 roku w Krakowie. Edukację muzyczną rozpoczął w wieku ośmiu lat w klasie altówki Danuty Popielak, a następnie Grażyny Piechowskiej. Naukę śpiewu podjął pod kierunkiem Jacka Ozimkowskiego w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia im. W. Żeleńskiego w Krakowie, u którego obecnie kształci się w Akademii Muzycznej w Krakowie. Swój warsztat wokalny doskonali również, współpracując z Dariuszem Grabowskim. Brał udział w mistrzowskich kursach interpretacji i wykonawstwa polichóralnej muzyki barokowej prowadzonych przez Josa Van Veldhovena.
Występował na Międzynarodowym Festiwalu Bursztynowym – Opera Europy, w Filharmonii Kaliningradzkiej oraz Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku, podczas którego wykonywał partie z oper takich jak Wesele Figara W.A. Mozarta, Rigoletto i Traviata G. Verdiego. Wystąpił również w 2017 podczas Międzynarodowego Konkursu Sztuki Wokalnej im. A. Sari w Nowym Sączu, podczas którego wykonywał partie solowe w kantatach BWV 70 oraz BWV 21 J.S. Bacha.
Od 2012 roku Bartłomiej Chorąży zatrudniony jest w Chórze Filharmonii im. K. Szymanowskiego w Krakowie, gdzie z powodzeniem wykonuje różne partie wokalne. Jest członkiem Oktetu Wokalnego Filharmoników Krakowskich, z którym wykonuje koncerty z cyklu Cafe Bodo, hity Brodwayu oraz wiele innych. Od 2016 roku współpracuje również z oktetem wokalnym Octava Ensemble.
Występował pod batutą znakomitych dyrygentów takich jak Alexander Liebreich, Ola Rudner, Krzysztof Penderecki, Gabriel Chmura, Evgen Savchuk, Helmuth Rilling, Roland Bader, Charles Olivieri-Munroe, Jacek Kaspszyk, Sirkka-Liisa Kaakiknen-Pilch, Jos Van Veldhoven.

Koncert współorganizowany i współfinansowany w ramach programu Instytutu Muzyki i Tańca „Artysta – rezydent”