KONCERT ORATORYJNY

Andrzej KOSENDIAK – Dyrektor Narodowego Forum Muzyki im. Witolda Lutosławskiego we Wrocławiu, artysta, dyrygent i pedagog, należy do najaktywniejszych muzyków i organizatorów życia muzycznego w Polsce. Jest absolwentem Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki Akademii Muzycznej we Wrocławiu, w 2013 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. Przez wiele lat prowadził intensywną działalność pedagogiczną we wrocławskiej Akademii Muzycznej, m.in. w latach 2001–2009 pełnił funkcję kierownika Międzywydziałowej Pracowni Muzyki Dawnej. W latach 2014–2016 wykładał w Akademii Muzycznej w Gdańsku, a od 2016 ponownie jest profesorem Akademii Muzycznej we Wrocławiu.
W 2016 roku został laureatem Nagrody Prezydenta Wrocławia, ponadto otrzymał Dolnośląski Klucz Sukcesu w kategorii Największa osobowość w promocji regionu. W październiku 2016 wybrano go wiceprzewodniczącym Rady ds. Instytucji Artystycznych, ustanowionej w 2012 Zarządzeniem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 2017 otrzymał nagrodę Emocje Radia Wrocław Kultura w kategorii Osobowość sezonu kulturalnego.
W roku 2005 został dyrektorem Filharmonii Wrocławskiej oraz Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans i doprowadził do zmiany oblicza obydwu tych instytucji oraz przekształcenia ich w jedną instytucję – Narodowe Forum Muzyki (NFM). Jest twórcą koncepcji powstania we Wrocławiu prestiżowego obiektu koncertowego pod tą samą nazwą, którego budowę koordynował. Otwarcie NFM zostało uhonorowane nagrodą Koryfeusz Muzyki Polskiej 2016 w kategorii Wydarzenie Roku. Z inicjatywy Andrzeja Kosendiaka powstało Zrzeszenie Filharmonii Polskich, w którym już drugą kadencję pełni funkcję Przewodniczącego Zarządu.
Powołał do życia nowe zespoły artystyczne działające w Narodowym Forum Muzyki, są to: Chór NFM, Wrocławska Orkiestra Barokowa, Chór Chłopięcy NFM. Zainicjował Leo Festiwal oraz międzynarodowe spotkania chórów Singing Europe, a dzięki jego staraniom  Filharmonia Wrocławska w 2013 zorganizowała 27. Kongres International Society for the Performing Arts. Jest współinicjatorem akademii muzyki dawnej łączących kursy mistrzowskie z koncertami (Akademia Bachowska w 2014, Händlowska w 2015, Mozartowska w 2016, Mendelssohnowska w 2017, Vivaldiowska w 2018). Zapoczątkował projekty edukacyjne Śpiewający Wrocław, Śpiewająca Polska, Pośpiewaj mi mamo, pośpiewaj mi tato oraz przyczynił się razem z Agnieszką Franków-Żelazny do powstania Polskiego Narodowego Chóru Młodzieżowego i Akademii Chóralnej. Jest jednym ze współtwórców miesięcznika „Muzyka w Mieście” wydawanego od 2012 przez NFM.
Andrzej Kosendiak zainicjował cykl wydawnictw płytowych 1000 lat muzyki we Wrocławiu, prezentujący muzyczne dziedzictwo miasta. Jest pomysłodawcą i kierownikiem artystycznym projektu nagrania dzieł wszystkich Witolda Lutosławskiego – w ramach serii Opera omnia ukazało się dotąd sześć albumów. Dzięki jego staraniom realizowany jest wspólny projekt fonograficzny Paula McCreesha i Chóru NFM, obejmujący nagrania wielkich dzieł oratoryjnych. Dotychczas wydane płyty zdobyły prestiżowe wyróżnienia: dwukrotnie BBC Music Magazine Award, Diapason d’Or oraz Editor’s Choice magazynu „Gramophone”.
Szczególnym zainteresowaniem artysty cieszy się muzyka dawna: w 1985 założył zespół Collegio di Musica Sacra i do dziś nim kieruje. Koncertował w wielu krajach Europy, a także w USA (m.in. współpracował z Chapel Hill University North Carolina), występował na najbardziej prestiżowych festiwalach i w renomowanych salach koncertowych Polski. Nagrał nieznane dotąd dzieła z Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu – Musica da Chiesa (DUX), z biblioteki w Strasburgu – Messa Pastorale, Sinfonia in D, Magnificat F.X. Richtera (CYPRES) oraz Stabat Mater A.M. Bononciniego (DUX). W latach 2012 i 2014 ukazały się płyty, zawierające utwory Grzegorza Gerwazego Gorczyckiego, pod batutą Andrzeja Kosendiaka (CD Accord); pierwszy z albumów otrzymał Wrocławską Nagrodę Muzyczną, oba nominowano do nagrody Fryderyk. Najnowsze wydawnictwa artysty to Salzburska Msza Maryjna z muzyką liturgiczną Mozarta, dwie płyty z dziełami Bartłomieja Pękiela, a także album z utworami Marcina Mielczewskiego (CD Accord). Wkrótce ukaże się nagrana przez instrumentalistów i Chór Chłopięcy NFM pod dyrekcją Andrzeja Kosendiaka siódma część cyklu Witold Lutosławski. Opera omnia – Piosenki dla dzieci.
Regularnie dyryguje NFM Filharmonią Wrocławską i Chórem, Wrocławską Orkiestrą Barokową oraz zespołami filharmonicznymi z całej Polski. W ostatnich latach poprowadził m.in. wykonania oratoriów Stworzenie świata Haydna i Mesjasz Haendla, Mszy c-moll oraz Requiem Mozarta, Mszy h-moll, a także obu pasji J.S. Bacha, Requiem Faurégo i kantaty Saint Nicolas Brittena.


Paulina BORECZKO-WILCZYŃSKA – absolwentka PSM I i II stopnia im. I.J. Paderewskiego w Białymstoku w klasie śpiewu Violetty Bieleckiej oraz Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu, gdzie otrzymała tytuł licencjata. W 2011 roku ukończyła z wyróżnieniem studia magisterskie w Hochschule für Musik, Theater und Medien w Hanowerze w klasie Carol Richardson-Smith. W trakcie studiów otrzymała dwukrotnie stypendium „Musik braucht Freude”; była także stypendystką Marszałka Województwa Podlaskiego.
Laureatka Ogólnopolskiego Przesłuchaniu Wokalistów w Olsztynie (III nagroda, 2003), Konkursu Moniuszkowskiego Podlasia (I nagroda, 2004), Ogólnopolskiego Konkursu Moniuszkowskiego „Aria i Pieśń Wieczorna” (I miejsce, 2007).
Paulina Boreczko-Wilczyńska śpiewała pieśni Jerzego Maksymiuka z cyklu Czerwony księżyc z Orkiestrą Filharmonii Podlaskiej; została zaproszona przez Miłosza Bembinowa do prawykonania utworów: Res Tua – Rozważania o miłości i nienawiści w Filharmonii Podlaskiej oraz Amor vincit w ramach festiwalu Universitas Cantat w Poznaniu 2012.
Od 2011 roku współpracuje z Chórem Narodowego Forum Muzyki (NFM) we Wrocławiu, z którym koncertowała w ramach festiwali BBC Proms w Londynie, Schleswig-Holstein Musik Festival, Varaždinske Barokne Večeri w Chorwacji, festiwalu Wratislavia Cantans, Tansman Festival w Łodzi. W lutym 2015 w NFM wykonała pod batutą Christopha Poppena partię solową w Symfonii „Lobgesang” Mendelssohna oraz arie koncertowe Mozarta.
W 2015 roku wzięła udział w wykonaniu VIII Symfonii „Tysiąca” Mahlera pod batutą Jacka Kaspszyka, w ramach finału jubileuszowej, 50. edycji festiwalu Wratislavia Cantans, a w 2016 roku wykonała partię solową w finałowym multiwidowisku Flow we Wrocławiu w ramach programu Europejska Stolica Kultury 2016 pod batutą Alana Urbanka, w reżyserii Chrisa Baldwina.
Uczestniczyła w nagraniach płyt z muzyką chóralną i dziełami wokalno-instrumentalnymi, m.in. Grande Messe des Morts Berlioza pod batutą Paula McCreesha (nagroda BBC Music Magazine w 2012 w kategorii Technical Excellence), oratorium Eliasz Mendelssohna – z Chórem NFM i Gabrieli Consort & Players (nagroda Diapason d’Or 2013), jak również Mszy Legnickiej S. Moryto (DUX), Res Bembinowa (DUX).

Nicholas SHARRATT – ukończył Royal Northern College of Music w Manchesterze oraz National Opera Studio w Londynie. Występował na scenie Scottish Opera – w Mikado (Nanki-Poo) i Piratach z Penzance (Frederico) Gilberta i Sullivana, Carmen Bizeta (Remendado), w prapremierze The Devil Inside Stuarta MacRae (Richard), Orfeuszu w piekle Offenbacha (rola tytułowa), w Welsh National Opera – w Piotrusiu Panu Richarda Ayresa (Jaś), w Blackheath Opera – w operze Hrabia Ory Rossiniego (rola tytułowa), w Garsington Opera – w Ariadne auf Naxos R. Straussa (Brighella), w North Opera – w Wesołej wdówce Lehára, Uprowadzeniu z seraju Mozarta¸ Śnie nocy letniej Brittena, Koronacji Poppei i Orfeuszu Monteverdiego. Ponadto śpiewał w Il Furioso all’isola di San Domingo Donizettiego (Fernando) i Cyruliku sewilskim Rossiniego (Hrabia Almaviva) z English Touring Opera, jako Ferrando w Così fan tutte Mozarta w Tokio, Portier Hotelowy w koncertowej produkcji opery Śmierć w Wenecji w Londynie, a także Pierwszy Więzień w Fideliu Beethovena – na festiwalu w Glyndebourne oraz w Théâtre du Châtelet pod batutą Simona Rattle’a. W sezonie 2016/2017 debiutował na scenie Royal Opera House (Nos Szostakowicza) oraz na Aldeburgh Festival.
Nicholas Sharratt specjalizuje się również w muzyce najnowszej – występował w dziełach Jonathana Dove’a: Swanhunter w Opera North (Soppy Hat), The Walk from the Garden na festiwalach w Salisbury i Lichfield (Adam), w kantacie For an Unknown Soldier – z zespołem London Mozart Players, w The Adventures of Pinocchio (Knot). Podczas Edinburgh Festival w 2012 kreował rolę Sama w światowej premierze Ghost Patrol Stuarta MacRae.
Wykonuje poza scenicznym repertuar oratoryjno-kantatowy. Śpiewał w Pasji wg św. Jana J.S. Bacha z zespołem Trondheim Baroque, w Mesjaszu Haendla w Cadogan Hall, w Petite messe solennelle Rossiniego w sali St John’s Smith Square w Londynie, a także w Serenade to Music Vaughana Williamsa podczas BBC Proms (z London Symphony Orchestra pod batutą Andrew Davisa). Wystąpił kilkakrotnie we Wrocławiu, m.in. w kantacie Święty Mikołaj Brittena i w Uru Anna / Światło Nieba G. Pstrokońskiej-Nawratil (2017).
Wziął udział w nagraniach płytowych The Sofa Elizabeth Maconchy z zespołem Independent Opera Orchestra (Chandos), María del Carmen Granadosa i Schwanda the Bagpiper Weinbergera (Naxos).

Sebastian SZUMSKI – urodził się w 1984 w Zakopanem. W latach 1995-2005 był członkiem Chóru Chłopięco-Męskiego Filharmonii Poznańskiej, z którym koncertował w Polsce i za granicą. Ukończył z wyróżnieniem Wydział Wokalno-Aktorski Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie Marka Rzepki. Swoje umiejętności wokalne doskonalił na kursach mistrzowskich pod kierunkiem Heleny Łazarskiej, Evy Blahovej, Rudolfa Piernaya, Ryszarda Karczykowskiego, Teresy Żylis-Gary.
Od debiutu na pierwszym roku studiów w Filharmonii Poznańskiej, pod batutą Stefana Stuligrosza, występuje jako solista na recitalach pieśni i w koncertach oratoryjnych w niemal wszystkich krajach Europy. Współpracował z pianistami: Andrzejem Tatarskim, Marcinem Koziakiem, Piotrem Różańskim oraz dyrygentami: Janem Tomaszem Adamusem, Krzysztofem Pendereckim, Stefanem Stuligroszem, Piotrem Sułkowskim, Federikiem Marią Sardellim, Alessandrem de Marchi, Paulem McCreeshem, Joshuą Rifkinem, Andrew Parrottem, Vincentem Dumestre, Fabio Bonizzonim.
W roku 2008 podczas Festiwalu Barbakan w Krakowie zadebiutował na scenie w roli Hrabiego Almavivy w Weselu Figara Mozarta. W 2009 i 2010 występował na Międzynarodowym Festiwalu Wokalnym Belcanto w Nałęczowie, gdzie zdobył główną nagrodę Złotego Słowika, nagrodę publiczności i nagrodę Związku Artystów Scen Polskich. W roku 2010 otrzymał stypendium Opera Studio w Teatrze im. G. Verdiego w Pizie, w sezonie artystycznym 2010/2011 śpiewał tam (a także w teatrach w Lukce i Livorno) partię Maestra w operze Le convenienze e inconvenienze teatrali Donizettiego.
Sebastian Szumski ma w dorobku liczne nagrania radiowe, telewizyjne i płytowe, m.in. wziął udział w nagraniu płyt CD z Weihnachtsoratorium J.S. Bacha z Arte dei Suonatori, wszystkich motetów J.S. Bacha w solowej obsadzie dla francuskiej wytwórni Alpha, oratorium Quo Vadis Nowowiejskiego, z Aleksandrą Kurzak i Arturem Rucińskim, pod dyrekcją Piotra Sułkowskiego oraz nagranie DVD z Symfonią „Kopernikowską” H.M. Góreckiego.
Posiada w repertuarze utwory od renesansowych po współczesne, w tym liczne cykle pieśni, solowe partie oratoryjne oraz solowe partie w operach Haendla, Purcella, Mozarta, Donizettiego, Moniuszki. W ostatnich latach specjalizuje się w wykonywaniu muzyki epoki baroku, współpracuje z zespołami Arte dei Suonatori, La Poème Harmonique i La Risonanza; jest kameralistą i solistą zespołu Capella Cracoviensis.

„Zawsze zastanawiałem się, jak to możliwe, że Haydn przewidział teorię Wielkiego Wybuchu. Stworzenie świata zaczyna się od wystrzału – gra forte wielka orkiestra, dudnią kotły – spośród chaosu Bóg stwarza światło. Okazało się, że Haydn miał doskonałą intuicję, bo tam, gdzie kończą się nasze możliwości poznawcze, jest miejsce dla sztuki, a w szczególności dla muzyki. Artysta zauważa to, czego nie dostrzega zwykły człowiek, wyczuwa to, czego większość z nas nie pojmuje. Oratorium Haydna jest olśnieniem twórcy, które przekazane poprzez muzykę przybliża nas wszystkich do zjawisk nieogarniętych ludzkim umysłem.” – napisał kiedyś dla Tygodnika Powszechnego Andrzej Kosendiak, który poprowadzi wielkie oratorium Haydna w Filharmonii Krakowskiej.

Niesamowity początek jednego z najpóźniejszych dzieł kompozytora, będącego zapewne najpowszechniej uwielbianym twórcą swoich czasów – od Esterhazy i Wiednia, po Wyspy Brytyjskie i południowy port w Kadyksie – nie jest jedynym momentem przyciągającym uwagę słuchaczy. Oratorium opowiada i przedstawia historię stworzenia świata, czerpiąc ją nie tylko z Biblii, lecz i z Raju utraconego Miltona.

Prawykonane w 1798 roku ugruntowało sławę swego autora, błyskawicznie przechodząc przez całą Europę – także w wersji anglojęzycznej, która ma status drugiej oficjalnej. Haydn, spytany, dlaczego tak wyjątkowo wiele czasu zajęło mu skomponowanie tej partytury, odparł z całą prostotą, lecz i słusznością: „bo chciałem, by długo istniało”.

Jakub Puchalski