telefon:
506 625 430
czynna
7.01 – 10–14, 15–19, 8.01 - 11:30–15:30, 17–18, 9.01 - 9:30–13:30, 17–18
tel/fax:
od poniedziałku do piątku w godzinach 9 - 16, tel. 504 856 500, 12 619 87 22
e-mail:
KONCERT SYMFONICZNY
powiększ
wykonawcy:
Koncert z okazji 80. urodzin Krzysztofa Pendereckiego
Orkiestra Filharmonii Krakowskiej
Jerzy Maksymiuk – dyrygent
Łukasz Długosz – flet
repertuar:
Krzysztof Penderecki:
– Tren pamięci ofiar Hiroszimy
– Koncert fletowy
Dmitrij Szostakowicz – I Symfonia f-moll op. 10
Tren – Ofiarom Hiroszimy Krzysztofa Pendereckiego (tytuł ang. wg partytury To the Victims of Hiroshima for 52 String Instruments) jest, wśród jego kompozycji z okresu awangardowego, sięgającego do początku lat 1960, utworem szczególnie wyróżniającym się i bez wątpienia najbardziej znanym w świecie. Wykorzystując niekonwencjonalne techniki gry, ćwierćtony i efekty perkusyjne, jak stukanie w pudło rezonansowe, kompozytor stworzył nowe, oryginalne brzmienia, niekiedy bardziej kojarzący się z muzyką elektroniczną, niż z zespołem smyczkowym. Penderecki wypracował w tym utworze nowe formy notacji: obraz graficzny partytury Trenu jest równie zaskakujący co sama muzyka. Znaczący tytuł został nadany ex post, ale zestroił się idealnie z dramatyzmem tej muzyki ery atomowej.
Napisany trzydzieści lat później Koncert na flet i orkiestrę kameralną należy już do okresu syntezy stylistycznej i przenosi słuchaczy w świat klasycznego ładu i tradycyjnej wirtuozerii instrumentalnej. Prawykonanie tego wdzięcznego i popisowego utworu (11 stycznia 1993) prowadził z Orkiestra Kameralną z Lozanny [Orchesre de chambre de Lausanne] kompozytor, a solistą był słynny flecista francuski Jean-Pierre Rampal.
I Symfonia f-moll op.10, praca dyplomowa Dymitra Szostakowicza w Konserwatorium Leningradzkim, była najbardziej błyskotliwym debiutem kompozytorskim w XX wieku. Po wprost entuzjastycznie przyjętym prawykonaniu w Leningradzie, w maju 1926 pod dyrekcją N. Małko, dziełem dziewiętnastoletniego kompozytora zainteresowali się wybitni dyrygenci, także w USA. W roku 1928 Leopold Stokowski zaprezentował I Symfonię w Filadelfii, a Artur Rodziński w Nowym Jorku; trzy lata później swą mistrzowską batutą nobilitował ją Arturo Toscanini.
W I Symfonii Szostakowicz przyhamował swe nowatorskie zapędy i zadbał o przejrzyste skonstruowanie tradycyjnej formy. Nie popadł jednak w jałowy, akademicki eklektyzm. Mimo tradycyjnego języka dźwiękowego jest w I Symfonii wiele rysów indywidualnych, zaznaczających się w rysunku tematów, spotęgowanym dynamizmie rytmicznym i kolorycie orkiestry, jakie w formie bardziej skrystalizowanej odnajdujemy w jego późniejszej twórczości. Dymitr Szostakowicz napisał 15 symfonii, ale ta „Pierwsza” niezmiennie urzeka młodzieńczym polotem i zajmuje wyróżnioną pozycję w światowym repertuarze.
Adam Walaciński
Sponsor
Wersja do druku
© Filharmonia Krakowska 2010