INAUGURACJA SEZONU ARTYSTYCZNEGO

Każdy początkujący artysta z niecierpliwością czeka na chwilę, w której jego kariera zawodowa nabierze tempa. Objęcie stanowiska wicekapelmistrza na dworze węgierskich arystokratów Esterházych w Eisenstadt okazało się punktem zwrotnym w drodze do sławy, którą miał osiągnąć J. Haydn. Zamówiona przez księcia Esterházego Missa Cellensis z 1766 roku przeznaczona była dla kościoła Mariazell w Styrii, jednego z najsłynniejszych ośrodków kultu maryjnego w Europie Środkowej. Oryginalny tytuł mszy Missa Cellensis („Msza z Zell”),  który pojawia się na jedynym zachowanym fragmencie partytury Haydna, odnalezionym w 1970 roku w Budapeszcie, przypisuje jej powstanie kultowi pielgrzymek do Mariazell. Aż do tego odkrycia dzieło to było jednak znane jako Missa Sanctae Caeciliae, a alternatywny tytuł funkcjonował od XIX wieku. Być może odnosił się on do tradycji wykonania mszy przez wiedeńską wspólnotę muzyków – kongregację św. Cecylii, jednak według obecnego stanu wiedzy informacja o związkach mszy Haydna z postacią świętej pozostaje jedynie w kręgu spekulacji. Oparta na późnobarokowej tradycji Missa Cellensis bywa często nazywana „mszą kantatową” i stanowi znakomity przykład wykorzystania techniki polifonicznej. Rękopis dzieła spłonął w pożarze, ale w 1773 roku kompozytor postanowił odtworzyć dzieło z pamięci, wprowadzając przy tym pewne zmiany.  

 

Dorota Staszkiewicz

 

---

Wojciech RODEK - absolwent klasy fortepianu PSM II stopnia we Wrocławiu (klasa Jacka Gębskiego i Krystyny Puchały-Kajdasz). W latach 1998–2003 studiował dyrygenturę w klasie Marka Pijarowskiego w Akademii Muzycznej we Wrocławiu, gdzie debiutował w 2000 roku z Orkiestrą Symfoniczną AM. Ukończył również filologię słowiańską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz Instytut Języka Rosyjskiego im. Puszkina w Moskwie.
Laureat II nagrody III Przeglądu Młodych Dyrygentów im. W. Lutosławskiego w Białymstoku (2002). W 2005 roku wygrał konkurs na stanowisko asystenta Antoniego Wita w Filharmonii Narodowej w Warszawie, gdzie pracował w latach 2005­­–2007.
W latach 2010–2015 był kierownikiem muzycznym Gliwickiego Teatru Muzycznego. Od 2005 roku związany z Filharmonią Lubelską jako dyrygent i dyrektor artystyczny oraz dyrektor naczelny. Dyrygent gościnny Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy.
Dyrygował wszystkimi znaczącymi polskimi zespołami symfonicznymi, m.in. Orkiestrą Filharmonii Narodowej w Warszawie, orkiestrą Sinfonia Varsovia, Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, Polską Orkiestrą Radiową, orkiestrą Sinfonia Iuventus, jak też zespołami kameralnymi – Capella Bydgostiensis, Capella Cracoviensis, Leopoldinum. Stale współpracuje z kilkoma orkiestrami zagranicznymi, m.in. Prezydencką Orkiestrą Symfoniczną w Ankarze (od 2012), Państwową Orkiestrą Symfoniczną w Antalyi (od 2013), Regionalną Orkiestrą Symfoniczną w Bursie, European Johann Strauss Orchestra. Z tą ostatnią odbył tournée po Chinach na przełomie 2009/2010 oraz kolejne na przełomie 2013 i 2014 roku (z koncertem sylwestrowym w słynnej Wielkiej Hali Ludowej przy placu Tian’anmen w Pekinie). W 2012 roku wystąpił w Weronie (Historia żołnierza Strawińskiego) oraz z orkiestrą INSO-Lviv (prawykonanie symfonii Synthesis Iwana Pachoty). W 2013 roku odbył podróże zagraniczne z Orkiestrą Filharmonii Lubelskiej (Ukraina – Winnica, Łuck, Lwów).
Wojciech Rodek przygotowywał premiery oper i musicali m.in. dla Théâtre Montansier w Wersalu, Teatru Muzycznego Capitol we Wrocławiu, festiwalu Wratislavia Cantans, Gliwickiego Teatru Muzycznego. W 2012 roku debiutował w spektaklu Teatru Wielkiego–Opery Narodowej i Teatru Narodowego w Warszawie (premiera dramatoopery Agaty Zubel Oresteja). Od 2002 roku gości regularnie z zespołem Opera Polska w najważniejszych salach koncertowych Europy, m.in. w Bazylei, Bernie, Dreźnie, Hamburgu, Monachium, Salzburgu, Wiedniu, Zurichu, Pekinie, Szanghaju. Brał udział w renomowanych festiwalach: Wratislavia Cantans, Sommerfestspiele w Xanten (Czarodziejski flet W.A. Mozarta – inauguracja sezonu 2008/2009), Sinfonia Varsovia Swojemu Miastu, Wirtuozi we Lwowie (IX Symfonia L. van Beethovena, z Chórem i Orkiestrą Filharmonii Lwowskiej), Międzynarodowy Festiwal im P. Czajkowskiego i N. von Meck w Winnicy.
Dyskografia Wojciecha Rodka obejmuje nagrania muzyki symfonicznej, filmowej i rozrywkowej. Płyta z VII Symfonią Ángela Illarramendiego zdobyła wyróżnienie hiszpańskiego czasopisma „Compact CD” jako najlepsze nagranie muzyki hiszpańskiej roku 2009. Zostało ono wykorzystane w filmie La Buena Nueva w reżyserii Heleny Taberny i uzyskało nagrodę XIV Festiwalu Filmowego w Tuluzie za najlepszą ścieżkę dźwiękową.
Artysta zarejestrował Koncert na głos i orkiestrę W. Friemanna z Orkiestrą Filharmonii Narodowej (solistka — Małgorzata Rodek), I Koncert wiolonczelowy D. Szostakowicza z zespołem Sinfonia Varsovia i G. Lipkindem, Koncert skrzypcowy A. Berga z NOSPR i K. Jakowiczem, Melodramat L. Zielińskiej z NOSPR, nagrania muzyki filmowej Marcina Mirowskiego, Bartłomieja Gliniaka i Jana A.P. Kaczmarka, z udziałem orkiestry Sinfonia Varsovia i Polskiej Orkiestry Radiowej oraz płyty z muzyką Przemysława Gintrowskiego (Kanapka z człowiekiem).
Prowadzi klasę dyrygentury w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Ma tytuł doktora sztuki. W 2011 roku został wyróżniony Teatralną Nagrodą Muzyczną im. Jana Kiepury w kategorii Najlepszy Dyrygent.

Joanna RADZISZEWSKA-SOJKA – ukończyła z wyróżnieniem studia w Akademii Muzycznej w Krakowie. W latach 2016/2017 studiowała śpiew w Hochschule für Künste Breme w klasie takich pedagogów, jak Peter Kooij oraz Katharina Rössner-Stütz. Umiejętności wokalne doskonaliła przy współpracy z Zofią Witkowską, Markiem Rzepką, Gillianem Websterem, Paulem Esswoodem, Ryszardem Karczykowskim, Marcinem Szelestem. Laureatka III Międzynarodowego Konkursu Muzyki Dawnej Canticum Gaudium 2016 w Poznaniu.
Repertuar Joanny Radziszewskiej-Sojki obejmuje dzieła od renesansu do muzyki współczesnej. Artystka przez wiele lat skupiała się na doskonaleniu umiejętności wykonawstwa muzyki dawnej. Zaowocowało to współpracą z wieloma orkiestrami i zespołami, takimi jak {oh!} Orkiestra Historyczna, Capella Cracoviensis, zespół muzyki dawnej Diletto, Wrocławska Orkiestra Barokowa, Capella Bydgostiensis, Harmonia Sacra, Weser-Renaissance Bremen. W roku 2019 założyła zespoły Armonia Barocca oraz Classic Duo. Wykonując dzieła barokowe, Joanna Radziszewska-Sojka miała okazję występować pod batutą tak wybitnych dyrygentów, jak Marc Minkowski, Joshua Rifkin, Rinaldo Alessandrini, Robert Hollingworth, Vincent Dumestre.
Ważne miejsce w jej repertuarze zajmują partie z oper barokowych, m.in. G.F. Haendla (Morgana z Alciny, Dalinda z Ariodante, Dorinda z Orlando, Poppea z Agrippiny), jak również późniejszych  dzieł – W.A. Mozarta (Blonda w Uprowadzeniu z seraju, Zerlina w Don Giovannim, Despina w Così fan tutte, Papagena w Czarodziejskim flecie, Ismene w Mitrydates, król Pontu), R. Straussa (Zerbinetta w Ariadnie na Naksos), J. Straussa (Adela w Zemście nietoperza), J. Offenbacha (Olimpia w Opowieściach Hoffmanna), a także oratoria i pieśni.
W 2016 roku Joanna Radziszewska-Sojka wystąpiła w roli Belindy w operze Dydona i Eneasz H. Purcella pod batutą Paula Esswooda w Teatrze Wielkim w Poznaniu. Artystka miała okazję wystąpić także w Operze Krakowskiej w roli Barbariny w Weselu Figara Mozarta. W 2016 kreowała rolę Marzii w operze Arminio J.A. Hassego, wystawianej przez {oh!} Orkiestrę Historyczną. W 2018 roku śpiewała partię Megaclesa w operze A. Vivaldiego L’Olimpiade pod batutą Rinalda Alessandriniego wraz z Wrocławską Orkiestrą Barokową. W 2019 roku w ramach festiwalu Opera Rara artystka wystąpiła w roli Oenony w Hippolyte et Aricie J.-Ph. Rameau.

Aleksandra KALICKA – ukończyła z wyróżnieniem w 2007 roku studia na Wydziale Wokalno-Instrumentalnym Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach. Doskonaliła swoje umiejętności na kursach wokalnych pod kierunkiem Heleny Łazarskiej, Jadwigi Romańskiej, Ingrid Kremling-Domańskiej, Aleksandra Teligi, Daniela Weeksa, Dariusza Grabowskiego.
Laureatka konkursu W Kręgu Słowiańskiej Muzyki Wokalnej, finalistka konkursu Złote Głosy Mazowsza.
Zadebiutowała na I roku studiów w akademickim przedstawieniu Czarodziejskiego fletu W.A. Mozarta w roli Chłopca. W roku 2005 zaśpiewała partię Sekstusa w operze G.F. Haendla Juliusz Cezar, wystawionej w Akademii Muzycznej w Katowicach, w  roku 2007 – partię Dorabelii w Così fan tutte Mozarta  na scenie Opery Śląskiej.
W latach 2007–2008 uczestniczyła w międzynarodowym projekcie operowym, realizowanym we współpracy Akademii Muzycznej w Katowicach i University of Louisville (USA). Współpraca ta zaowocowała wystawieniem opery Mozarta Wesele Figara w Bomhard Theater w Kentucky Center oraz Operze Śląskiej w Bytomiu (partia Cherubina).
Występowała z orkiestrami Opery Śląskiej, Filharmonii Śląskiej, Filharmonii Zielonogórskiej, Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej z Orkiestrą Kameralną Camerata Impuls, Orkiestrą i Chórem Nicolaus, pod batutą dyrygentów takich, jak Mirosław Błaszczyk, Czesław Grabowski, Piotr Sułkowski, Kazimierz Kryza, Antoni Duda, Tadeusz Serafin, Massimiliano Caldi, Kimcherie Lloyd.
W swoim repertuarze oprócz arii z oper Mozarta i Haendla posiada partie z dzieł oratoryjnych, m.in. Mozarta (Msza C-dur KV 66, Msza C-dur Koronacyjnej KV 317, Missa solemnis C-dur KV 337, Requiem KV 626), J. Elsnera (Msza e- moll), a także pieśni solowe F. Chopina, A. Dvořáka, M. Karłowicza, S. Moniuszki, S. Niewiadomskiego, Mozarta, F. Schuberta, R. Schumanna, R. Straussa, K. Szymanowskiego, F. Obradorsa oraz wiele innych arii operowych, operetkowych i musicalowych.
Pracuje również jako pedagog. Obecnie współpracuje z Chórem Filharmonii Krakowskiej i Chórem Polskiego Radia w Krakowie.

Karol KOZŁOWSKI  - absolwent Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej w Gdańsku w klasie Stanisława Daniela Kotlińskiego (dyplom z wyróżnieniem) oraz Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Uczestniczył w kursach mistrzowskich Ryszarda Karczykowskiego, Rolanda Paneraia, Salvatore Fisichellego, Sylvii Geszty, Heleny Łazarskiej i Claudia Desderiego.
Laureat II nagrody na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym Hariclea Darclèe (Rumunia, 2005). Nominowany do Paszportu „Polityki” 2013 oraz, wraz z pianistką Jolantą Pawlik, do nagrody Fryderyk 2013 w kategorii Muzyka kameralna (za rejestrację cyklu pieśni F. Schuberta Die schöne Müllerin dla wytwórni DUX w roku 2012).
W latach 2007–2009 był solistą Opery Wrocławskiej, w której zadebiutował jako Alfred w Zemście nietoperza J. Straussa i gdzie wykonywał również partie tenorowe w Czarodziejskim flecie W.A. Mozarta, Cyruliku sewilskim G. Rossiniego, Otellu G. Verdiego i Raju utraconym K. Pendereckiego. Występował na scenach Théâtre Montansier w Wersalu (Apollo i Hiacynt Mozarta), Łotewskiej Opery Narodowej w Rydze (Cyrulik sewilski), Staatstheater am Gärtnerplatz w Monachium (Włoszka w Algierze Rossiniego) i Opery Kijowskiej (Edrisi w Królu Rogerze K. Szymanowskiego). Od 2009 roku jest związany z Teatrem Wielkim–Operą Narodową, gdzie występował w takich przedstawieniach, jak: Lukrecja Borgia G. Donizettiego, Borys Godunow M. Musorgskiego, Straszny dwór S. Moniuszki, Elektra R. Straussa, Katia Kabanowa L. Janáčka, Król Roger, Madame Butterfly oraz Manon Lescaut G. Pucciniego i Diabły z Loudun K. Pendereckiego.
Od 2010 roku występuje jako solista Capellą Cracoviensis, z którą wykonywał m.in. muzykę C. Monteverdiego, Stabat Mater J. Haydna, Requiem i Mszę c-moll Mozarta a także dzieła J.S. Bacha: Magnificat oraz Pasję wg św. Jana i Pasję wg św. Mateusza (partia Ewangelisty). Występował pod batutą m. in. Fabia Bonizzoniego, Andreasa Speringa, Andrew Parrotta, Konrada Junghänela, Kaia Wessela, Christophe’a Rousseta i Jana Tomasza Adamusa. Śpiewał również w koncertowych wystawieniach Tamerlana i Ariodante G.F. Haendla. Współpracuje z większością polskich zespołów, wykonujących muzykę barokową na instrumentach historycznych m.in. z Wrocławską Orkiestrą Barokową a także z {oh!} Orkiestrą Historyczną, Musicae Antiquae Collegium Varsoviense, Il Giardino d’Amore i Arte dei Suonatori.
Od 2012 roku regularnie gości na festiwalu Kissinger Sommer w Bad Kissingen, gdzie obok pereł romantycznej i XX-wiecznej liryki wokalnej, z towarzyszeniem znakomitych pianistów takich jak Melvyn Tan, Axel Bauni i Jan Philip Schulze, bierze udział w prawykonaniach utworów pisanych specjalnie dla niego przez m. in. Olivera Schnellera, Manfreda Trojahna i Bernda Redmanna, Andrzeja Kwiecińskiego (Canzon de’ baci na tenor i orkiestrę, której pierwsze wykonanie odbyło się w Katowicach podczas VI Festiwalu Prawykonań w 2013; Karolowi Kozłowskiemu towarzyszyła wówczas Orkiestra Kameralna Miasta Tychy AUKSO pod batutą Marka Mosia). Paweł Mykietyn natomiast w swojej operze Czarodziejska góra powierzył artyście rolę Settembriniego (prapremiera podczas Międzynarodowego Festiwalu Malta w Poznaniu 2015).

Sebastian SZUMSKI – związany ze śpiewem od 9. roku życia. W latach 1995–2005 był członkiem Chóru Chłopięco-Męskiego Filharmonii Poznańskiej. Jako wychowanek Stefana Stuligrosza, wraz z Chórem Filharmonii Poznańskiej pod jego batutą, koncertował w Polsce i na świecie, występując na najważniejszych estradach i festiwalach muzycznych. Ukończył z wyróżnieniem Wydział Wokalno-Aktorski Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie Marka Rzepki. Swoje umiejętności wokalne doskonalił na kursach mistrzowskich pod kierunkiem Heleny Łazarskiej, Evy Blahovej, Rudolfa Piernay’a, Ryszarda Karczykowskiego, Teresy Żylis-Gary.
Od debiutu na pierwszym roku studiów w Filharmonii Poznańskiej, występuje jako solista podczas recitali pieśni i koncertów oratoryjnych w niemal wszystkich krajach Europy. Współpracował z pianistami: Andrzejem Tatarskim, Marcinem Koziakiem, Piotrem Różańskim oraz dyrygentami: Janem Tomaszem Adamusem, Krzysztofem Pendereckim, Stefanem Stuligroszem, Piotrem Sułkowskim, Federikiem Marią Sardellim, Alessandrem de Marchi, Paulem McCreeshem, Joshuą Rifkinem, Andrew Parrottem, Vincentem Dumestre, Fabio Bonizzonim.
W roku 2008 podczas Festiwalu Barbakan w Krakowie zadebiutował na scenie w roli Hrabiego Almavivy w Weselu Figara Mozarta. W 2009 i 2010 występował na Międzynarodowym Festiwalu Wokalnym Belcanto w Nałęczowie, gdzie zdobył główną nagrodę Złotego Słowika, nagrodę publiczności i nagrodę Związku Artystów Scen Polskich. W roku 2010 otrzymał stypendium Opera Studio w Teatrze im. G. Verdiego w Pizie, w sezonie artystycznym 2010/2011 śpiewał tam (a także w teatrach w Lukce i Livorno) partię Maestra w operze Le convenienze e inconvenienze teatrali Donizettiego.
Sebastian Szumski ma w dorobku liczne nagrania radiowe, telewizyjne i płytowe, uczestniczył w nagraniu Weihnachtsoratorium J.S. Bacha wraz z Arte dei Suonatori wszystkich motetów Bacha w solowej obsadzie dla francuskiej wytwórni Alpha, oratorium Quo Vadis Nowowiejskiego, z Aleksandrą Kurzak i Arturem Rucińskim, pod dyrekcją Piotra Sułkowskiego oraz nagraniu DVD z Symfonią „Kopernikowską” H.M. Góreckiego.
Artysta w swoim repertuarze posiada utwory od renesansowych po współczesne, w tym liczne cykle pieśni, solowe partie oratoryjne oraz solowe partie w operach Haendla, Purcella, Mozarta, Donizettiego, Belliniego, Rossiniego, Pucciniego, Moniuszki. Występował w dwóch światowych premierach oper Aleksandra Nowaka – Ahat ilī, do libretta Olgi Tokarczuk (Kraków 2018) oraz Drach do libretta Szczepana Twardocha (Tychy 2019). W ostatnich latach specjalizuje się w wykonywaniu muzyki epoki baroku, współpracuje z zespołami Arte dei Suonatori, La Poème Harmonique i La Risonanza. Jako kameralista i solista zespołu Capella Cracoviensis, grającego na instrumentach z epoki, od roku 2011 wziął udział w kilkudziesięciu koncertach pod dyrekcją Jana Tomasza Adamusa na najważniejszych festiwalach muzycznych w ponad dwudziestu europejskich stolicach.