KONCERT KAMERALNY

Charakterystycznym zjawiskiem kultury muzycznej XVIII wieku była Harmoniemusik – okazjonalna muzyka komponowana na zespoły instrumentów dętych. Własną orkiestrę dętą zapragnął mieć także Józef II Habsburg. Na wieść o tym Wolfgang Amadeus Mozart napisał Serenadę Es-dur – w nadziei, że gdy cesarz ją usłyszy, włączy dzieło do repertuaru swojego zespołu. Niestety, plan się nie powiódł, chociaż premiera Serenady w 1781 roku zakończyła się sukcesem.
Tymczasem utwory z kręgu Harmoniemusik zdobywały popularność w całym imperium zarządzanym przez Habsburgów, m.in. na ziemiach czeskich, gdzie w 1745 roku przyszedł na świat Georg Druschetzky. Autor licznych partit na obsadę dętą,  był również znakomitym wirtuozem-kotlistą. W swoich utworach kotły traktował jak instrumenty melodyczne i pozwalał im dublować partię smyczków, albo instrumentów dętych – tak, jak w pochodzącym z końca lat 90. XVIII wieku Concerto.
W związku z przemianami politycznymi XIX-wiecznej Europy i zubożeniem  arystokracji nastąpił zmierzch utworów z kręgu Harmoniemusik; nie gasło jednak zainteresowanie instrumentami dętymi. Richard Strauss, syn wybitnego waltornisty, bardzo wcześnie zaczął komponować – Serenadę Es-dur na 13 instrumentów dętych napisał w 1881 roku, jako siedemnastolatek. Trzy lata później premiera zamówionej przez Hansa von Bülowa Suity B-dur w tej samej obsadzie otworzyła młodemu Straussowi drzwi do międzynarodowej kariery.  
Dorota Staszkiwicz

Zapraszamy do odsłuchania zapowiedzi koncertu:
www.radio.krakow.pl


Atrakcje i konkursy zapewniają