telefon:
506 625 430
czynna
7.01 – 10–14, 15–19, 8.01 - 11:30–15:30, 17–18, 9.01 - 9:30–13:30, 17–18
tel/fax:
od poniedziałku do piątku w godzinach 9 - 16, tel. 504 856 500, 12 619 87 22
e-mail:
KONCERT SYMFONICZNY
powiększ
wykonawcy:
Koncert w ramach VI Międzynarodowego Festiwalu Krzysztofa Pendereckiego - poziom 320 w Zabrzu
Filharmonicy Esseńscy
Friedrich Haider – dyrygent
Karel Dohnal – klarnet
repertuar:
Krzysztof Penderecki – Adagio z III Symfonii
Wolfgang Amadeus Mozart – Koncert na klarnet i orkiestrę A-Dur KV 622
Krzysztof Penderecki – Adagietto z Raju utraconego
Piotr Czajkowski – IV Symfonia f-moll op. 36
Orkiestra Filharmonii w Essen – początki orkiestry, która miała znaczący wpływ na wizerunek Essen jako miasta muzyki, sięgają 1899 roku. Zespół szybko pozyskał nową salę koncertową, którą w 1904 roku zainaugurował Richard Strauss wykonaniem swojej Sinfonia Domestica. Do wyjątkowych wydarzeń muzycznych tego czasu należały również światowe premiery VI Symfonii Gustawa Mahlera pod dyrekcją kompozytora (1906) oraz Böcklin-Suite Maxa Regera (1913). Na przełomie tysiącleci, bardzo zniszczona w czasie II wojny światowej, dopiero co przebudowana sala koncertowa, musiała ponownie zostać zamknięta. Po gruntownym remoncie ponownie otwarto ją w 2004 roku, już jako Filharmonię w Essen.
Głównymi dyrygentami Orkiestry Filharmonii w Essen byli kolejno: Georg Hendrik Witte (do 1911), Hermann Abendroth (1911-1915), Max Fiedler (1915-1933), Johannes Schüler (1933-1936), Albert Bittner (1936-1943), Gustav König (1943-1975), Heinz Wallberg (1975-1991), Wolf-Dieter Hauschild (1991-1998), Stefan Soltesz (1998-2013), który poprowadził Filharmoników Esseńskich do zdobycia wyróżnienia jako Orkiestra Roku w 2003 i 2008 roku. Od sezonu 2013/2014 funkcję dyrektora muzycznego zespołu pełni Tomáš Netopil.
Z Filharmonikami Esseńskimi występowali także gościnnie m.in. Otto Klemperer, Rudolf Kempe, Hans Knappertsbusch, Bernard Haitink, Sir Yehudi Menuhin, Krzysztof Penderecki, Sir Roger Norrington, Thomas Hengelbrock, Marc Minkowski, Michael Sanderling, Philippe Herreweghe.
Friedrich HAIDER – austriacki dyrygent, jedna z najwybitniejszych osobowości muzycznych w Europie. W sezonie artystycznym 2017/2018 pierwszy dyrygent w Theater und Philharmonie Essen. Studiował dyrygenturę w Universität für Musik und darstellende Kunst Wiedniu i w Mozarteum w Salzburgu. W wieku 29 lat został mianowany dyrektorem muzycznym Opéra National du Rhin w Strasburgu (1991-1994). W latach 2004-2011 prowadził Oviedo Filharmonia, a zwieńczeniem tej współpracy były gościnne występy w Paryżu i Tokio oraz nagroda niemieckich krytyków muzycznych (Preis der Deutschen Schallplattenkritik) za nagranie koncertu skrzypcowego Ermanno Wolf-Ferrariego. Po roku 2003 Friedrich Haider poświęcił się przede wszystkim twórczości tego kompozytora, czego dowodem są m.in. nagrania wszystkich jego dzieł orkiestrowych oraz oper Il segreto di Susanna i I gioielli della Madonna.
Friedrich Haider występuje w salach operowych na całym świecie – Bayerische Staatsoper, De Nederlandse Opera w Amsterdamie, Gran Teatro Liceu w Barcelonie, Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Semperoper Dresden, Staatsoper Berlin, Teatro La Fenice w Wenecji, Staatsoper Wien. W latach 2012–2016 był głównym dyrygentem i dyrektorem muzycznym Opery Słowackiego Teatru Narodowego w Bratysławie, gdzie otrzymał Nagrodę Krytyków za przedstawienia Lohengrina R. Wagnera w 2013 i La clemenza di Tito W.A. Mozarta w 2014.
Równie znacząca jest działalność koncertowa Friedricha Haidera Występował m.in. w Niemczech, Włoszech, Francji i innych krajach Europy, a ponadto w Japonii, Stanach Zjednoczonych. Współpracował m.in. z Camerata Salzburg, Dallas Symphony Orchestra, Göteborgs Symfoniker, London Symphony Orchestra, Orkiestrą Filharmonii Czeskiej, Dresden Staatskapelle, Brucknerorchester Linz, Orkiestrą Kameralną w Mediolanie i Mantui, Tokijską Orkiestrą Symfoniczną, Tokijską Orkiestrą Filharmoniczną, Warszawską Operą Kameralną.
Nagrał liczne płyty dla firm Deutsche Grammophon, Universal, Teldec, BMG Classics, Orfeo.
Karel DOHNAL – urodził się w 1973 w Witkowie w Czechach. Ukończył studia w konserwatorium w Ostrawie w klasie Petra Bohuša oraz w Akademii Muzycznej w Pradze w klasie Vlastimila Mareša. Swoje umiejętności doskonalił pod kierunkiem Henka de Graafa w 1993 w konserwatorium w Hilversum, They King i Juliana Farrella w latach 1996–1997 w Guildhall School of Music and Drama w Londynie, Walerija Bezruczenki w 1999 w konserwatorium w Petersburgu, a także u François Bendy w latach 2003-2004 w Hochshule für Musik w Berlinie. Uczestniczył w licznych kursach mistrzowskich, prowadzonych m.in. przez Michela Arrignona, Guy Deplusa, Alfreda Prinza, Michaela Colinsa i Jonathana Cohlera.
Laureat licznych konkursów, w tym Międzynarodowego Konkursu Muzycznego ACT w Londynie (1997), Międzynarodowego Konkursu Klarnetowego w Ostendzie (1999), Międzynarodowego Konkursu Muzycznego „Pacem in terris” w Bayreuth, Praskiej Wiosny (2002), Premio Valentino Bucchi w Rzymie (2004).
Koncertował w wielu krajach europejskich, w Azji i Stanach Zjednoczonych, współpracując z uznanymi zespołami, w tym orkiestrami filharmonii w Pradze, Ostrawie, Belgradzie, Ołomuńcu, z BBC Symphony Orchestra w Londynie, Praską Orkiestrą Kameralną, Czeską Orkiestrą Kameralną, Orkiestrą Kameralną Talich. Występuje również jako kameralista – jest członkiem Trio Amadeus, Praskiego Kwartetu Klarnetowego, PhilHarmonia Octet w Pradze. Współpracował z kwartetami smyczkowymi: Stamitz, Talich, Wihan, Tokyo String Quartet, Pavel Haas Quartet oraz z sopranistką Editą Gruber.
Repertuar Karela Dohnala obejmuje nie tylko klasyczną i romantyczną literaturę klarnetową, ale także rzadko wykonywane utwory kompozytorów współczesnych; szczególną uwagę przywiązuje do utworów z drugiej połowy XX wieku. Grał koncerty J.-R. Françaixa, C. Nielsena, A. Coplanda, K. Pendereckiego i innych twórców. Dokonał prawykonania kilku utworów solowych i kameralnych.
Karel Dohnal dokonał licznych nagrań płytowych oraz dla Czeskiego Radia, m.in. z Praską Radiową Orkiestrą Symfoniczną i Morawską Filharmonią w Ołomuńcu.
Wersja do druku
© Filharmonia Krakowska 2010